Murat Kefeli

Yazı dizimize kaldığımız yerden devam ediyoruz.

DÖKMEDEN VE YANMADAN

Doğranmış veya yıkanmış gıdaları sağı solu batırmadan tencereye aktarmak başlangıçta zor olabilir. İlk zamanlar için en makul yöntemin gıdayı önce yemek tabağına koyup oradan tencereye aktarmak veya tencereyi tezgâha alıp işi bitirdikten sonra tekrar ocağa yerleştirmek olduğunu geçen yazıda belirtmiştim. Ancak bu durum bir süre sonra can sıkıcı bir hâl alıyor ve doğrudan tencereye atma girişimleri başlıyor.

Yazı dizimizin üçüncü bölümüyle devam ediyoruz. İtiraf etmek gerekirse bu satırları yazarken biraz gerginim… Bıçak kullanımı ve sebze soymayla alakalı yazıya, geçen ayki derginin editöryal yazısını yazan Burak Sarı'nın yaptığı "bıçak aşkı" benzetmesi sebep oluyor bu gerginliğe. Çünkü bu ayki yazının ilk parçacığının konusu ölçekler; yani kâseler, çanaklar ve fincanlar…

Öte yandan Burak gibi ayrımcılığa sonuna kadar karşı olan bir dostun, yazısında "enter" tuşuna uyguladığı ayrımcılığı da kınıyor ve yumuşak parmaklarıyla ara sıra entera da basmasını umuyorum.

ÖLÇEKLER… Devamını Oku...

Yazı dizimize kaldığımız yerden devam ediyoruz…

Tenceremiz var mı? Var… Blender'ımız var mı? Var… En iyisinden kepçe ve bıçak setimiz var mı? Onlar da var… Peki, biz ne yapıyoruz? En yakın kebapçıdan dürüm söylemeye devam ediyoruz; tâ ki bir yakınımız ortaya çıkıp, "Madem evde yemek yapmayacaktın, o kadar ıvır zıvırı neden aldın? Oha! Oha! Tencerenin altındaki etiket hâlâ duruyor! İnsan, adet yerini bulsun diye bir kez ocağa koyar ulan!" diyene kadar. Sürecin bu aşamasının da tamamlandığını varsayıyor ve mevzuya devam ediyorum.

BIÇAK KULLANMAYI ÖĞRENİN

ARAÇ SEÇİMLERİ