Çoğumuz yolda yardım eden birisinden “Bana dua et, olur mu?” dediğini duymuşuzdur. Ben okul kantinindeki kantinci abiden “Sen para verme, dua et yeter” dediğini de duydum ama geçen arkadaşımdan duyduğum şey beni epey şaşırttı. Arkadaşımla konuşmamız aynen şu şekilde:
“Kanka duydun mu?”
“Neyi?”
“Siz körler yanınızda cennete yedi kişi götürebiliyormuşsunuz.”
“Öyle miymiş kanka, hiç bilmiyordum.”
“Annem dedi ki Ahmet seni yanında götürsün.”
“Tamam kanka götüreyim ama buradan cennet fazla yakar be.”
“Yok oğlum, yakan cehennemdi.”
“Doğru ya.”
Son zamanlarda bunun üzerine düşünür oldum. Toplum niye biz körleri melek olarak görüyor, hepimizi Müslüman sanıyor? “Kör biri dar giyemez, kör biri dövme yaptıramaz, kör biri dinden çıkamaz” gibi yargılar var. Hadi diyelim cennete yedi kişi götürebiliyorum, ya Allah beni cennete almayıp cehenneme yollayacaksa o zaman yanımdakilere ayıp olmayacak mı? Yok ne olursa olsun yanımızdakiler cennete alınacaksa gelin size cennetin kapısını açacak anahtarı veriyorum. Benim kör arkadaşlarım var, ben Mihriban’ı, Furkan’ı, Emre’yi cennete götüreyim. Mihriban da beni, Emre’yi, Furkan’ı götürsün ve bu döngü böyle devam etsin. Eee hepimiz cennetlik olduk işte. Artık yeter, bizi melekleştirmeyin. Biz de alkol kullanabilir, biz de dinden çıkabilir, biz de dövme yaptırıp kısa giyinebiliriz. Cennete mi gitmek istiyorsun? Kıskanma ne olur, kör kal senin de olur.