Gizem Alakaya

Merhaba değerli okurlar.

Yazı dizimizin kurgusunu bir zaman makinesi gibi kullandığımızı söylemiştim; bir ileri, bir geri gidiyoruz. Geçtiğimiz ay sevgili Merve Karagöz ile yaptığımız röportajla bugüne -yani başarılmış bir mücadelenin haklı gururuna- odaklanmıştık. Şimdi ise sizleri biraz geriye, o mücadelenin henüz benim için başlamadığı, kabullenişin hüküm sürdüğü o "bekleme" yıllarına götürmek istiyorum.

Gizem: Merve selam, bu röportajı seninle yapacağım için çok heyecanlıyım. Malum, senin yaktığın o ilk kıvılcım sayesinde bugün ben de dahil olmak üzere başkaları da mesleğini yapabiliyor. O yüzden bu sadece bir röportaj değil, biraz da bir "teşekkür" ve "anlama" sohbeti olacak. Hazırsan, en baştan başlayalım.
Kendini kısaca tanıtır mısın? Kimdir Merve Karagöz?

Merhaba, değerli okurlar. Nerede kaldığımızı hatırlayanlar kimler ?İlk yazımda sürecimin bir kısmını şöyle bir özet geçtikten sonra bazı detayları atladığımı fark ettim. Yazı dizisinin ilerleyişini bir ileri bir geri giden romanlar gibi yürütmeye karar verdim. Umarım okumaktan keyif alırsınız.

Merhaba değerli okurlar. Bu yazı dizisinde sizlere yeteneklerimiz doğrultusunda çalışmayı istemek, konfor alanından çıkmayı başarmak gibi konular etrafında kendi iş hayatımı, santralden çıkış hikayemi anlatmak istiyorum. 

“Sağlamcılığa inat, farklılıklarını yaşat” mottomuzla, bana göre mottodan da çok coşkumuzla, 8. Beyaz Baston ve Erişilebilirlik Festivali tüyolarımızla herkese merhabalar.