Toplam Okunma 0
Ağustos’un en ateşli günlerinin yaşandığı İzmir’den yeniden kucak dolusu sevgi ve selamlar kıymetli okur. Bu sıcak yaz günlerinde soğuk da olsa kafanızı her hangi bir ütüyle ütülemeyecek olsak da bu sayımızdaki yazımızda bahsini edeceğimiz kitap, sakatlık mücadelesinin içinde az ya da çok var olmuş her bireyin beynini bir dönem yakmış olan normallik ve anormallik kavramları üzerine…
Kitabımızın adı, normal çocuklar. Fransız yazar Michael Escoffier tarafından yazılmış. Laure Monloubouu tarafından resimlenmiş. Kitabı Korkut Erdur dilimize kazandırmış. Michael Escoffier’in dilimize çevrilmiş kitapları şunlar: Normal Çocuklar, İyi Kalpli Küçük Tavşan, Büyük Beyaz Tavşan, Sihirbaz Tavşan, Süper Güçlerimi Kaybettiğim Gün
1970 yılında Fransa’da doğan yazar yazmanın büyüsüne erken yaşta kapılmış. Fransa ve Kanada’da yaşamını sürdürüyor.
Sizce normal çocuk var mıdır? Kitabımızın kahramanı Zita yaptığı uzun gözlemler ve incelemeler sonucunda olmadığına karar veriyor. Bir gün teneffüste Logan adındaki arkadaşı Zita’ya normal olmadığını söylüyor. Zita akşam eve döndüğünde anne ve babasına normalin ve anormalin ne olduğunu soruyor. Babası, normalin herkesin yaptığını yapmak, herkese benzemek olduğunu söyleyince Zita ertesi günden itibaren sınıf arkadaşlarını gözlemlemeye başlıyor. Gözlemlerinin sonucunu her akşam bir deftere kaydediyor. Kimi konularda normal ile anormal olanın sınırları kızlar uzun saçlıdır erkekler kısa saçlıdır gibi net çizgilerle çizilse de bazen patates kızartmasını ketçaplı yiyenlerle mayonezli sevenlerin sayısı eşit olunca sınır çizgisi puf diye ortadan kayboluveriyor. Bu durumda normal olanı yapan çoğunluk hangi grup? Neyse ki patates kızartmasına alerjisi olan bir arkadaşını fark ediyor Zita da bu sorun da çözülüveriyor. Zita’nın yaptığı çok sayıdaki gözlemin ve defterine aldığı notların sonucu ne mi? Tabi ki sınıfta normal olan tek bir kişi var o da Zita’ya normal olmadığını söyleyen Logan. Bu durumda bir anormallik olduğunu düşünen Zita, Logan’ı yakından gözlemeye başlıyor. O da ne Logan da f harfinin kıvrımlarını herkesten farklı yapıyor. Öyleyse Logan da bir anormal. Logan da anormalse normal çocuk kim? Zita’ya göre hiç kimse.
Biz henüz bu kitabı Mısra’mızla okuyup yorumlayamadık. Çünkü arkadaşımız bizim için okuyup kaydetti, biz de yazdık ama, henüz yazdıklarımızı kitaba yapıştıramadık. O nedenle küçük hanımın kitaba dair yorumlarını yazamıyoruz buraya ama, siz bir an önce alın ve kendi belirleyeceğiniz yöntemlerle çocuğunuzla okuyup tatlı tatlı sohbet edin hiç beklemeden. Kim bilir ne tatlı sorular sorarlar bununla ilgili.
Görselleri, çocukların kafalarından geçenlerin düşünce balonlarıyla belirtilmesi kitabı klasik anlatı kitaplarından ayırıyor. 0-3 yaş dönemi çocuklar için kaleme alınmış olsa da kitabımız, aslında bütün okul öncesi çocuklarla çok rahat okunabilecek bir kitap. O yüzden siz oradaki yaş aralığına aldanıp 5 yaşındaki çocuğunuza uygun olmadığı kanısına varmayın. Yirmi sekiz sayfadan oluşan bu kitapta öyle uzun cümlelere yer verilmemiş. Bu sayede sayfa aralarında çocuğunuzla sohbet etme imkânı doğuyor. Çocuklarıyla normal-anormal kavramları üzerine hatta bu kavramların yersizliği üzerine sohbet etmek isteyen ebeveynleri kitabı anormal bir ısrarla okumaya davet ediyoruz. Son olarak bütün bu normal ve anormal konuşmalarının engelliğin normalliği ve anormalliği üzerine yapılacak bir söyleşiye çeşit çeşit patikalar açacağını artık söylemesek iyiydi ama dilimiz yine durmadı.
Anormal sıcakların yaşandığı şu ağustos günlerinde şimdilik bizden bu kadar ey okur.
O zaman ne diyoruz? Sıcak da olsa soğuk da normal de olsa anormal de bizi okumaya devam edin anacım.